Od tygodnia nie potrzebujemy maseczek w przestrzeni otwartej, ale… cały czas powinniśmy trzymać dystans dwóch metrów od innych osób. I w mediach, i – bez trudu – na własne oczy można się przekonać, że z zachowaniem tej odległości jest bardzo różnie. Może dlatego, że już nam się ten koronawirus „znudził”, że rośnie w ludziach przekonanie o ich bezpieczeństwie (z jakiego powodu – to inna kwestia), a może dlatego że… nie potrafią ocenić, ile to są te dwa metry?
Brak realnej oceny odległości „na oko” wśród ludzi wydaje mi się dość ciekawym tropem. Tym bardziej więc zaciekawiło mnie, w jaki sposób władze, media od początku pandemii starały się przekonać do zachowania dwumetrowego dystansu i jak pokazywały, ile to jest.
Jak to robiono? Oczywiście obrazem. Okazuje się jednak, że bardzo często robiono to źle, posługując się obrazem (z postaciami ludzkimi i zaznaczoną odległością 2 m) przy założeniu, że chodzi znaczenie symboliczne, o przypominanie, aby zachować odstęp. Ale czy rzeczywiście infografiki, plakaty, z których wynika, że wskazana odległość to mniej niż przeciętny wzrost dorosłego człowieka – czy to nie wprowadza w błąd, przyczyniając się do zachowywania mniejszych odległości niż wymagane dwa metry? Oto przykłady:
Oczywiście są także takie grafiki, na których odległość jest zaznaczona dobrze, a może nawet z przesadą w drugą stronę – co jednak może być dobrą wskazówką, ile jaki dystans od drugiej osoby warto utrzymywać. Oto przykłady:
Bez wątpienia najlepiej zapadną w pamięci projekty z kategorii „z pomysłem”. Poniższe przykłady dowodzą, jak sugestywna i utrwalająca właściwy przekaz może być nieschematyczna grafika. Da się ciekawie? Pewnie, że tak! 🙂
